Yaşlı kadın, genç seks işçisi ve hayatın anlamı – Atilla Dorsay

İşte seks ya da cinsellik üzerine yapılagelmiş belki en ilginç, en özgün, en cesur film… Komediyle dramı, açık cinsellikle kapalı imaları, hayatın gerçek değerleriyle ona yakıştırılan düşünceleri harman eden, insanı güldürürken gözünden yaşlar getiren, pornografinin sınırlarına içine tam dalmadan ustalıkla yaklaşan, kendine özgü bir film. Bence bir mini başyapıt.

Yıllar boyu bir kızlar okulunda din dersleri vermiş, iki yıl önce ölen kocasıyla son derece sıradan bir seks hayatı olmuş, hatta orgazm denen şeyi bir kez bile tatmamış Nancy Stokes, biri üniversitede kimya okuyan bir oğlan, diğeri Barselona’da dansa kendini kaptırmış bir kız olmak üzere iki çocuk sahibi bir kadındır. Ve hikâyeye göre 55 yaşındadır. Onu bir odada birini beklerken görürüz. Coco Chanel parfümünü sürünür, saçlarına şekil verir. Kim bilir kaçıncı kez makyajını tazeler.

Ve beklediği genç adam gelir. En fazla oğlu yaşında olan (25 yaş kadar), esmere yatkın, gayet fit (ki soyununca bunu iyice görürüz) Leo Grande… Buluşmaları parası peşinen ödenmiş bir seks randevusudur; çünkü zaten Leo’nun işi budur… O tam bir seks işçisidir; bedenini ve cinsel gücünü genelde kadınlara (arada erkeklere de) adamış, elinden her yaşta (ama çoğu yaşlı) kadın geçmiş, her biriyle istedikleri türde, biçimde ve uzunlukta (gerçi buluşma süreleri ortalama iki saattir) bir araya gelmiştir. Ve Grande o kadınları istedikleri gibi doyurur, rahatlatır. Parayı da hesabına koyar.

Bu İrlanda kökenli modern jigolo, en yaşlısı kendi söylediğine göre 82 olan sayısız kadınla yatmıştır. İşinin tam ustasıdır: kadının (veya erkeğin) tam istediği biçimde bedenini ona sunan, onları seks kadar sohbetle, diyalogla da doyurmayı iyi öğrenmiş bir hizmetkâr… Öte yandan Nancy, 31 yıllık evliğinde asla erişemediği cinsel keyfi ve zevki ölmeden önce mutlaka tatmak niyetindedir. Hatta dört buluşmalarından birine bir listeyle gelir: “Ölmeden önce yapılacak birkaç şey” listesi. Oral seks, kadın üstte ve altta durumları, 69 pozisyonu, vs.

Ama Grande bu kadının neden o denli özel olduğunu kavrar. Onu hemen altına alıp ‘düzmektense’, onun olgun kişiliğiyle uzun uzun konuşmayı, onu iyice tanımanın yanı sıra kendi deneyimlerini de öğretmeyi seçer. Örneğin kapandıkları odada (film bu açıdan bir tiyatro oyunu gibidir) ona dans etmeyi de öğretir, “siber sapıklık” veya “ampirik seks” gibi kavramları anlatır. Giderek seksten önce adına normal hayat, gerçek aşk gibi gençliğine rağmen çok iyi öğrendiği şeyleri öğretmeye çalışır… “Zevk yaşanabilecek en en muhteşem şeydir” derken, kendi hayatının dramları da ortaya çıkar… Buna karşılık Nancy de ona şöyle der: “Sen gerçek bir seks azizisin, değil mi?”

Film nasıl olduysa bir araya gelmiş, her şeyleriyle farklı, hatta zıt oldukları halde (cinsiyetleri, yaşları, kişilikleri, hayat deneyimleri, hayalleri, vs. vs) inanılmaz bir çift oluşturan bu iki oyuncusuyla yüreklere öylesine dokunuyor ki… Öncelikle erkek bedenini yüceltiyor. Hem konusu gereği, hem de yazar ve yönetmenin kadın olmalarının katkısıyla… Daryl McCormack’ı tanımak bu açıdan gayet hoş.

Emma Thompson’a gelince… Çifte Oscar’lı ve uzun zamandır ortalarda gözükmeyen bu İngiliz oyuncusu, 1959 doğumlu olduğuna göre Nancy’den yaşlı: 64 yaşında… Ama öyle bir oyun veriyor ki şaşarsınız. Tüm o şaşkınlıkları, sürprizleri, bunalımları kararsızlıkları içinde bazen sanki gençliğine kavuşuyor, bazen de daha yaşlı duruyor.

Ama bir final sahnesi var ki… Sizlere açık etmek istemem; ama o sahnede bir oyuncunun inandığı bir film uğruna, giderek sanat uğruna kabullendiği, katlandığı belki en zor (bir kadın için en zor) özveriyi perdede görüyorsunuz. Ve kaçınılmaz biçimde “helal olsun sana, Emma Thompson” diyorsunuz…

Kaynak: T24